Innhald
Når du arbeidar med eit bilete, er det ofte ønskjeleg å påverka berre delar av biletet. I GIMP kan du markera område i biletet som utval og arbeida vidare på dette. Når du lastar inn eit bilete, vil normalt heile biletet vera markert som eit utval, men det er enkelt å avgrensa utvalet undervegs. Dei fleste, men ikkje alle, verktøya i GIMP vil verka berre innføre eit utval.
Kunsten å gjere det rette utvalet vil ofte vera nøkkelen som opnar for å få til det resultatet du ønskjer. Diverre er det ikkje alltid like enkelt å få til. I biletet over skulle eg gjerne ha klipt treet i forgrunnen ut frå bakgrunnen og limt det inn i eit anna bilete. For å kunna gjere dette, må eg kunna laga eit utval som inneheld berre treet og ingenting anna. Dette er vanskeleg både fordi treet har eit komplekst omriss og fordi det kan vera vanskeleg å skilja treet frå bakgrunnen.
Her kjem det eit viktig punkt som det er heilt avgjerande at du forstår dersom du ønskjer å utnytta GIMP. Til vanleg ser du utvalet omkransa av ei prikkelinje. Utvalet kan vera ein del av biletet, eller heile biletet. Dermed er det lett å tru at utvalet er ein slags figur med dei utvalde partane på innsida, og resten av biletet på utsida av figuren. Dette kan i mange tilfelle vera ei grei forklaring, men held ikkje alltid.
Eigentleg vert eit utval handsama av GIMP som ein kanal. Den indre strukturen i eit utval er identisk med farge- og alfa-kanalane i eit bilete. I utvalet har altså kvart biletpunkt sin eigen verdi definert i området 0 (umarkert) til 255 (full markering). Fordelen med dette er at kvart punkt kan vera meir eller mindre utvald, dvs. ha verdiar mellom 0 og 255. Som du vil sjå seinare, er det mange situasjonar der det er ein fordel å ha mjuke overgangar mellom den utvalde delen av biletet og resten av biletet.
Kva så med prikkelinja som dukkar opp når du opprettar eit utval?
Prikkelinja er ei konturlinje som delear område som er meir enn halveges utvalde frå område som er mindre enn halvvegs utvalde.
Når du ser prikkelinja som markerar utvalet, må du hugsa på at denne linja ikkje fortel heile historia. Ønskjer du å studera detaljane i eit utval, er det enklaste å klikka på snarmaske-knappen i nedre, venstre hjørne av biletvindauget. Dette vil leggja ei gjennomsiktig maske over biletet. Dei utvalde områda vert ikkje dekka av maska, medan dei områda som ikkje er utvalde er raudfarga. Dess meir området er utvald, dess mindre raudfarge.
Som nemnd i oversynet over snarmaska, verkar mange operasjonar annleis i snarmaskemodus enn elles. Bruk snarmaskeknappen nede i venstre hjørne av biletvindauget for å slå snarmaska av og på.
I standardinnstillingane til utvalsverktøya, som t.d. verktøyet for rektangelutvalet, vert markeringa avgrensa med skarpe kantar. Pikslane innføre prikkelinja er fullstendig utvalde, medan pikslane utanfor ikkje er utvalde i det heile. Dette kan du kontrollera med snarmaska. Du få eit tydeleg avgrensa rektangel omringa av raudfarge. I verktøykassa finn du ein liten kontrollboks kalla
. Dersom du merkjar denne, kan du bestemma kor brei overgangen frå fullt utvald til ikkje utvald skal vera ved hjelp av glidebrytaren .Du kan prøva ut dette med det rektangulære utvalsverktøyet og kontrollera resultatet ved å slå på snarmaska. Den tidlegare skarpe overgangen er blitt uskarp.
Dei mjuke kantane er svært greie å bruka når du klippar ut og limar inn utval i eit bilete. Den uskarpe kanten gjer overgangane mindre synlege. Tilpassinga vert dermed enklare.
Du kan leggja til mjuke kantar i eit utval når det måtte passa deg, sjølv om utvalet opphavleg vart laga med skarpe kantar. Gå inn på
→ i biletmenyen. Det kjem då opp eit dialogvindauge der du kan setja breidda på overgangen. Trykk på knappen . Du kan også gå den motsette vegen, og gjera kanten skarpare ved å gå inn på → .Notat | |
---|---|
For den spesielt interesserte lesaren: Dei mjuke kantane vert laga ved å laga ei gaussisk utjamning med den spesifiserte radiusen (breidda) til den valde kanalen. |
Du kan bestemma gjennomsikta for eit lag, men kan ikkje gjera dette direkte for eit utval. Korleis kan ein då laga for eksempel eit bilete av eit gjennomsiktig glas? Her er ein metode:
For enkle utval, bruk viskeleret innstilt til ønskt gjennomsikt.
For meir komplekse utval: Lag eit flytande utval med Del 4.5, «Gjer flytande») i utvalet. Slå på dette og bruk glidebrytaren «Dekkevne» for å stilla inn på ønskt dekkevne. Neste steget er å forankra utvalet. Fører du musepeikaren utføre utvalet, vil ikonet skifta til eit anker. Venstreklikk, og det flytande laget forsvinn frå dialogvindauget for lag. Utvalet er limt inn på ønskt stad i biletet med ønskt gjennomsikt. Forankringa verkar slik berre når utvalsverktøya er i bruk. Brukar du andre verktøy, kan du gå inn i sprettoppmenyen som kjem fram når du høgreklikkar i lagdialogvindauget og velje «Forankra laget».
+ . Dette vil laga eit nytt, «flytande lag» (Og, viss du brukar denne funksjonen ofte: Ctrl-C for å kopiera utvalet, Ctrl-V for å lima inn innhaldet i utklippstavla som eit flyande utval, og → for å gjera utvalet om til eit nytt lag. Du kan justera gjennomsikta før eller etter at du lagar det nye laget.
Endeleg kan du også bruka lagmasker.
+ + . Du kan bruka ein pensel med høveleg dekkevne (gjennomsikt) og teikna med svart farge der du ønskjer utvalet gjennomsiktig. Deretter legg du lagmaska inn i biletet med + + . Sjå meir om dette i kapitlet omDersom du øskjer å gjere den einsfarga bakgrunnen i biletet gjennomsiktig, legg du til ein alfakanal dersom denne ikkje finst frå før og vel ut bakgrunnen med tryllestaven. Bruk deretter fargeplukkaren og hent bakgrunnsfargen slik at denne vert forgrunnsfargen i verktøykassa. Bruk fyllverktøyet og set modus til «slett farge». Fyll deretter utvalet. Denne metoden vil viska ut pikslar med same fargen som fyllfargen. Pikslar med nærliggande fargar vert delvis utvalde samstundes som fargen endrar seg meir eller mindre.
Den enklaste måten er å bruka kommandoen
→ som gjer pikslane fullstendig gjennomsiktige, men utan at du kan styra dekkevna slik du kan når du brukar fyllverktøyet.