Το Σχέδιο είναι μια διάλεκτος της οικογένειας γλωσσών προγραμματισμού Lisp. Το GIMP χρησιμοποιεί το TinyScheme, το οποίο είναι ένας ελαφρύς διερμηνέας ενός υποσυνόλου του λεγόμενου προτύπου R5RS.

Το πρώτο πράγμα για να μάθετε είναι ότι:

Το δεύτερο που χρειάζεται να ξέρετε είναι ότι:

Όμως, οτιδήποτε εμπεριέχεται σε παρενθέσεις δεν είναι συνάρτηση — μπορεί να είναι στοιχεία σε λίστα — αλλά θα το δούμε αργότερα. Αυτή η σημειογραφία αναφέρεται ως προθεματική σημειογραφία, επειδή η συνάρτηση προτάσσει οτιδήποτε άλλο. Εάν είστε εξοικειωμένος με τη επιθεματική σημειογραφία ή έχετε μια αριθμομηχανή που χρησιμοποιεί αντίστροφη πολωνική σημειογραφία (όπως οι περισσότερες αριθμομηχανές HP), δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα προσαρμογής σε τυποποιημένες εκφράσεις στο Scheme.

Το τρίτο που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι:

Αυτό ακολουθεί λογικά από την προθεματική σημειογραφία που μόλις αναφέραμε.

Ιδού μερικά γρήγορα επεξηγηματικά παραδείγματα των διαφορών μεταξύ προθεματικής, ενθεματικής, και επιθεματικής σημειογραφίας. Θα προσθέσουμε το 1 και το 23 μαζί:

Τώρα, ας εξασκήσουμε ότι μόλις μάθαμε. Ξεκινήστε το GIMP, εάν δεν το έχετε ήδη κάνει και επιλέξτε Φίλτρα → Script-Fu → Κονσόλα. Αυτό θα ξεκινήσει το παράθυρο κονσόλας Script-Fu που μας επιτρέπει να εργαστούμε διαδραστικά στο Scheme. Σε λίγες στιγμές εμφανίζεται η κονσόλα Script-Fu:

Στον πάτο αυτού του παραθύρου είναι ένα πεδίο εισόδου που πρέπει να τιτλοφορείται τρέχουσα εντολή. Εδώ, μπορούμε να ελέγξουμε απλές εντολές Scheme διαδραστικά. Ας ξεκινήσουμε εύκολα και ας προσθέσουμε μερικούς αριθμούς:

(+ 3 5)

Γράφοντας αυτό και πατώντας το πλήκτρο Εισαγωγή παράγεται η αναμενόμενη απάντηση 8 στο κεντρικό παράθυρο.

Τώρα, τι γίνεται αν θέλουμε να προσθέσουμε περισσότερους από έναν αριθμούς; Η συνάρτηση «+» μπορεί να δεχθεί δύο ή περισσότερα ορίσματα, άρα αυτό δεν είναι πρόβλημα:

(+ 3 5 6)

Αυτό επίσης παράγει την αναμενόμενη απάντηση 14.

Μέχρι εδώ καλά - γράφουμε στο Scheme μια πρόταση και εκτελείται αμέσως στο παράθυρο κονσόλας Script-Fu. Τώρα προσοχή…

Εάν είσθε σαν κι εμένα, έχετε συνηθίσει να μπορείτε να χρησιμοποιείται επιπλέον παρενθέσεις όταν θέλετε — όπως όταν τυπώνετε μια σύνθετη μαθηματική εξίσωση και θέλετε να ξεχωρίσετε τα μέρη με παρενθέσεις για να φαίνεται καθαρότερα όταν διαβάζεται την εξίσωση. Στο Scheme, πρέπει να είσαστε προσεκτικός και να μην εισάγετε αυτές τις επιπλέον παρενθέσεις λανθασμένα. Π.χ., ας πούμε ότι θέλουμε να προσθέσουμε 3 στο αποτέλεσμα της πρόσθεσης 5 και 6 και μετά να προσθέσουμε 7:

3 + (5 + 6) + 7 = ;

Ξέροντας ότι ο τελεστής + δέχεται μια λίστα αριθμών για πρόσθεση, ίσως προσπαθήσετε να μετατρέψετε το πιο πάνω στο εξής:

(+ 3 (5 6) 7)

Όμως, αυτό είναι λάθος — θυμηθείτε, κάθε πρόταση στο Scheme αρχίζει και τελειώνει με παρενθέσεις, έτσι ο ερμηνευτής του Scheme θα σκεφτεί ότι προσπαθείτε να καλέσετε μια συνάρτηση που ονομάζετε «5» στην δεύτερη ομάδα των παρενθέσεων, παρά ότι προσθέτετε αυτούς τους αριθμούς πριν τους προσθέσετε στο 3.

Ο σωστός τρόπος να γράψετε την παραπάνω πρόταση θα ήταν:

(+ 3 (+ 5 6) 7)

Εάν είστε εξοικειωμένος με άλλες προγραμματιστικές γλώσσες, όπως C/C++, Perl ή Java, ξέρετε ότι δεν χρειαζόσαστε λευκά κενά γύρω από τους μαθηματικούς τελεστές για να μορφοποιήσετε κατάλληλα μια έκφραση:

        3+5, 3 +5, 3+ 5
      

Όλα αυτά είναι αποδεκτά από τους μεταγλωττιστές C/C++, Perl and Java. Όμως, αυτό δεν ισχύει για το Scheme. Πρέπει να έχετε ένα κενό μετά από ένα μαθηματικό τελεστή (ή οποιοδήποτε άλλο όνομα συνάρτησης ή τελεστή) στο Scheme για να είναι σωστά ερμηνεύσιμο από τον ερμηνευτή του Scheme.

Εξασκηθείτε λίγο με απλές μαθηματικές εξισώσεις στην κονσόλα Script-Fu μέχρι να είστε ολότελα άνετος με αυτές τις αρχικές σκέψεις.